An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Duo Reges: constructio interrete. Sed residamus, inquit, si placet. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Sed nunc, quod agimus;
Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Inde igitur, inquit, ordiendum est. Dici enim nihil potest verius. Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.
Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Omnis enim est natura diligens sui. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.
Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus.
Cur haec eadem Democritus? Illi enim inter se dissentiunt. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.
Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.
Istic sum, inquit. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.
Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;
Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Sed ego in hoc resisto; Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.
Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.
Quid de Platone aut de Democrito loquar? Paria sunt igitur. Satis est ad hoc responsum. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Quis istud, quaeso, nesciebat? Hoc sic expositum dissimile est superiori. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Qui convenit? Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
